Υπέρταση  ή αυξημένη αρτηριακή πίεση ονομάζεται η πάθηση όπου εμφανίζεται αύξηση της πίεσης στις αρτηρίες  με αποτέλεσμα η καρδιά να εργάζεται πιο εντατικά για την κυκλοφορία του αίματος στα αιμοφόρα αγγεία. Οι κίνδυνοι της υπέρτασης σχετίζονται κυρίως με καρδιαγγειακά συμβάματα , δηλαδή  αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, εμφράγματα του μυοκαρδίου, αγγειακά ανευρύσματα.

ΑΙΤΙΑ

Το 95% των περιπτώσεων υπέρτασης είναι ιδιοπαθής.  Παρόλα αυτά υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που οδηγούν στην εμφάνιση της , ειδικά με το

σύγχρονο τρόπο ζωής.

 Η παχυσαρκία , το κάπνισμα , η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού που τις περισσότερες φορές είναι πλούσιο σε αλάτι, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η κατανάλωση αλκοόλ , το stress  αποτελούν τους συνηθέστερους παράγοντες αύξησης της αρτηριακής πίεσης.

Αυξημένη αρτηριακή πίεση εμφανίζεται και  σε παθήσεις των νεφρών καθώς και σε ενδοκρινικές παθήσεις όπως , το φαιοχρωμοκύττωμα,  ο υπερθυρεοειδισμός, ο υπεραλδοδτερονισμός κ.α. και αποτελούν αίτια δευτεροπαθούς υπέρτασης.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η υπέρταση  είναι δυνατόν να μην δίδει κανένα απολύτως σύμπτωμα , ειδικά στα αρχικά της στάδια. Μερικοί ασθενείς παραπονούνται για κεφαλαλγία ειδικά στην ινιακή χώρα , δηλαδή πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού, ειδικά τις πρωινές ώρες. Άλλοι παρουσιάζουν συμπτώματα ζάλης , ιλίγγου, εμβοές, καταβολή δυνάμεων ή ταχυπαλμία.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση της υπέρτασης τίθεται όταν ο ασθενής εμφανίζει αυξημένες τιμές αρτηριακής πίεσης σε επαναλαμβανόμενες μετρήσεις . Κατά τη μέτρησή της αρτηριακής πίεσης  λαμβάνονται δύο τιμές, η συστολική και η διαστολική. Σύμφωνα με τις τελευταίες κατευθυντήριες οδηγίες της αμερικάνικης καρδιολογικής εταιρίας, οι φυσιολογικές τιμές της αρτηριακής πίεσης για τους ενήλικες κυμαίνονται έως 120/80 mmHg ενώ τιμές μεγαλύτερες από 130/80 mmHg  αποτελούν υπέρταση σταδίου Ι.

 ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η υπέρταση για να αντιμετωπισθεί απαιτεί συστηματική και πολυπαραγοντική προσέγγιση. Αρχικά απαιτείται τροποποίηση του τρόπου ζωής του ατόμου,  όπου αυτό είναι εφαρμόσιμο, όπως η μείωση της κατανάλωσης αλατιού , η απώλεια βάρους και  η συστηματική σωματική άσκηση. Όταν τα μέτρα αυτά δεν αποφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα παρεμβαίνουμε με φαρμακευτική αγωγή. Η αγωγή της υπέρτασης  επιτυγχάνει τη ρύθμιση, αλλά όχι την εξάλειψη του προβλήματος και για αυτό το λόγω χρήζει τακτικής ιατρικής παρακολούθησης.